เรื่องเล่าตำนานหลอน

“คนหนังเหนียว” คือผู้อยู่ยงคงกระพัน มีผิวกายคงทนต่อคมอาวุธทุกชนิด ฟันแทงไม่เข้า กระสุนปืนไม่อาจทะลุ

ย้อนหลังไปราวหกสิบปี ตอนนั้นแม่ผู้เขียนอายุประมาณสิบขวบ อาศัยอยู่ในหมู่บ้านชนบทในจังหวัดสุโขทัยอันเป็นบ้านเกิด

นานมาแล้ว ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเด็กชายกำพร้าคนหนึ่งชื่อว่า บุญเหลือ เขาได้อาศัยอยู่กับตายายมาจนเติบใหญ่ บุญเหลือมีอาชีพทำไร่ทำนา

ผีปอบเป็นผีชนิดหนึ่งที่เกิดจากคนเล่นคุณไสยมนต์ดำแล้วเข้าตัว หรือโดนครูบาอาจารย์สาปแช่ง จากคนธรรมดา

ในสมัยก่อนชาวบ้านในหลายพื้นที่ของทางภาคใต้ มักจะเล่าลือถึงเรื่องของผีป่าประเภทหนึ่งที่เรียกกันว่า ผีหลังกลวง

มีเรื่องเล่าต่อๆ กันนานมาแล้วจากผู้เฒ่าผู้แก่ ซึ่งเคยเป็นนางข้าหลวง เป็นเด็กที่เติบโตในพระราชวังสวนดุสิตเล่าเรื่อง “ผีพรายในวังสวนดุสิต” ไว้ดังนี้

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ได้มีชาวต่างชาติคนหนึ่งเดินทางมาท่องเที่ยวในเมืองไทย ชาวต่างชาติผู้นี้มีความนิยมชมชอบในวัฒนธรรมไทย

หลวงปู่ศุข เกสโร (พระครูวิมลคุณากร) วัดปากคลองมะขามเฒ่า ตำบลมะขามเฒ่า อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท เป็นพระอาจารย์ที่เคารพนับถือของ

จากประวัติเดิมทีเมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เคยมีทหารอเมริกันได้มาตั้งฐานทัพเรือที่นี่ รวมถึงยึดเอาเกาะตะพงซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของเกาะนี้มาเป็น