คลังสยองดอทคอม – อ่านเรื่องผี เรื่องสยองขวัญ ผีพันทิป เรื่องลี้ลับ

ดิฉันเป็นคนจังหวัดแพร่ สมัยก่อนผีกระสือชุมมาก ตอนกลางคืนมันชอบออกมาหาของสดๆ คาวๆ กิน คนที่เคยเห็นบอกว่ามันมีแต่หัวกับไส้ลอยมา นัยน์ตาเป็นสีเขียวเรืองๆ พวกแม่ลูกอ่อนต้องระวังให้ดีเพราะเวลามัน

ผมเป็นผู้สื่อข่าวที่ได้รับแจ้งว่ามีเหตุการณ์ตายเกิดขึ้นที่อำเภอเล็กๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากตัวเมืองกรุงเทพฯ มากนัก ตอนแรกผมตั้งใจจะไปถ่ายรูปสักสองถึงสามรูปแล้วรีบกลับ ดันมีเหตุพิลึกพิลั่นให้ผมต้องจอง

นายดวงเป็นคนบ้านอยู่ข้างๆ วัดบางนมโค อำเภอเสนา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้ทำปืนลั่นถูกตัวเองตาย เมื่อนายดวงตายแล้วก็เที่ยวอาละวาดแสดงตนให้ปรากฏอยู่เสมอ ต่อมาหลวงพ่อปานก็สั่งพระว่า ผีเจ้าดวงอาละวาดมากแต่

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่โรงงานแถวสมุทรปราการเมื่อไม่นานมานี้เอง ผมไปสมัครเป็น รปภ.ของโรงงานแห่งหนึ่ง ซึ่งโรงงานนี้เป็นโรงงานหลอมตะกั่วแบตเตอรี่ แต่ถ้าดูเผินๆ จะไม่เหมือนโรงงาน เหมือนสวนซะมากกว่า

เรื่องนี้เป็นประสบการณ์ตรงที่เกิดขึ้นกับตัวผม สมัยนั้นบ้านผมอยู่ในซอยแห่งหนึ่งย่านฝั่งธนฯ เมื่อก่อนทั้งเปลี่ยวและมืดมาก แถวบ้านผมมันก็มีหลายซอยอยู่เหมือนกัน แล้วก็มักจะมีเรื่องกันตามประสาเด็กวัยรุ่น

เมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมกับเพื่อนๆ ได้พากันไปเที่ยวที่ดอยแห่งหนึ่ง แน่นอนว่าจุดมุ่งหมายของพวกเราคือ การเปลี่ยนที่ร่ำสุร า พวกเราได้ไปเช่าเต็นท์เพื่อนอนตอนกลางคืนที่รีสอร์ตแห่งหนึ่ง โดยขอเป็นพื้นที่ที่อยู่ด้านหลัง

จังหวัดบุรีรัมย์ ได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งปราสาทหิน ดินแดนแห่งอารยธรรมขอมโบราณ อยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ประมาณสี่ร้อยกว่ากิโลเมตร ใช้เวลาในการเดินทางราวห้าชั่วโมงเศษ ผมกับพี่นวยได้มีโอกาสมาท่องเที่ยวที่นี่

ห้าโมงเย็นของวันนั้น รถโดยสารคนหนึ่งที่วิ่งจากจังหวัดร้อยเอ็ดจะเดินทางไปจังหวัดอุบลฯ ซึ่งรถโดยสารในสมัยนั้นยังไม่มีรถ บขส.เหมือนอย่างในปัจจุบัน คงยังเป็นรถของเอกชนที่ได้สัมปทานวิ่งระหว่างจังหวัดกับจังหวัด

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแม่และยายของเรา ตั้งแต่สมัยที่แม่ยังไม่ได้แต่งงานกับพ่อ ตาและยายได้พาครอบครัวไปทำมาหากินในกรุงเทพฯ แถวๆ บางนา โดยแต่ละคนก็จะแยกกันไปทำงานตามที่ตน