ประสบการณ์ขนหัวลุก

เรื่องก็คือ เพื่อนสนิทของเรา เขาได้จมน้ำตายพร้อมกันสองคน วันนั้นเราก็เกือบจะไปเล่นน้ำด้วย แต่บังเอิญว่าวันนั้นต้องขนของย้ายบ้านช่วยแม่ พอประมาณหกโมงเย็น เพื่อนเราก็โทรมาหา

นรีเป็นคนที่กลัวผีที่สุด และจะเจอผีบ่อยที่สุดด้วย แต่พวกเรามักจะหัวเราะขำเธอมากกว่าจะเชื่อสิ่งที่เธอเล่า นั่นก็เพราะเราเห็นเธอเป็นคนขี้ตื่นขี้กลัวไปเองค่ะ

เหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนี้ มันเกิดขึ้นราวปี 2502 ขณะนั้นผมเองยังเป็นเด็กอย่่ แต่ก็ได้รับรู้ถึงเรื่องราวแห่งความอาฆาตแค้นและแรงแห่งความพยาบาทครั้งนั้นดี

พรานป่าวัยกลางคนชื่อพะสะอู มีเมียชื่อจำปา เป็นลูกสาวพรานจวนซึ่งเป็นเกลอกัน พรานจวนโดนเสือขบเอาสาหัส พะสะอูช่วยดูแลช่วยเหลือเต็มกำลัง แต่เพื่อนเห็นวันตายใกล้เข้ามา

วันนั้นเป็นวันเสาร์กลางเดือนธันวาคมปีที่แล้ว และเป็นวันเกิดครบ 56 ปีของป้าแหม่ม เพื่อนรักของแม่ด้วย ทุกๆ ปีแม่จะเอาของขวัญวันเกิดไปให้ป้าแหม่มถึงบ้าน แต่คราวนี้แม่ไม่สบาย

เหตุการณ์ที่คุณ อำนาจ เล่ามา ทำให้ผมและเพื่อนทีมงานต้องเดินทางมาที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ทันที คุณอำนาจบอกมาในจดหมายว่า บ้านที่คุณอำนาจอาศัยอยู่ทุกวันนี้มีเรื่องราว

ก่อนหน้านี้ผมก็ใช้ชีวิตมาตามปกติ สังคมของผมก็ปกติซึ่งไม่ค่อยได้ใกล้หรือสัมผัสกับสิ่งลึกลับหรือคุณไสยอะไรเลย จนกระทั่งประมาณปลายปี พ.ศ.2546 ผมได้ร่วมลงทุน

พราณลุม เป็นพรานเฒ่าอายุเยอะมากแล้ว แต่ก็ยังเป็นพรานที่เจนป่าอยู่ คนรุ่นเดียวกับแกต่างก็เลิกเป็นพรานไปหมดแล้ว แต่แกก็ยังใช้ชีวิตเป็นพรานป่าเก็บของป่ามาขายในเมืองบ้าง ล่าสัตว์มาขายบ้าง

ดิฉันมีกันอยู่สองคนพี่น้อง ดิฉันมีพี่ชายหนึ่งคน แต่พี่ชายของดิฉันเป็นคนตาบอด เรื่องที่เกิดขึ้นนี้แม้จะเป็นเรื่องที่ผ่านมาถึง 5 ปีแล้วก็ตาม แต่เมื่อดิฉันคิดถึงเรื่องนี้ก็อดเสียใจไม่ได้ เพราะเราอยู่กันมา