ประสบการณ์ขนหัวลุก

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นที่จังหวัดลำพูนเมื่อประมาณสี่ปีที่ผ่านมา คุณต้นทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งในตัวจังหวัด

เสียงนาฬิกาไม้โบราณเก่าๆ ร้องบอกเตือนเวลาเมื่อเข็มยาวชี้เลขสิบสอง แม้ว่าจะผ่านมานานแล้ว แต่เวลาฉันได้ยิน

เรื่องทั้งหมดมีอยู่ว่า ชายคนหนึ่งต้องอยู่เคลียร์งานที่บริษัท พอรู้ตัวอีกทีก็เป็นเวลาดึกดื่นแล้ว เขาจึงรีบ

“บางครั้งการมองกระจกก็ชวนผวา เพราะสิ่งที่สะท้อนกลับมาอาจไม่ได้มีแค่เรา”

“บางครั้งการมองกระจกก็ชวนผวา เพราะสิ่งที่สะท้อนกลับมาอาจไม่ได้มีแค่เรา”

ป้าเลื่อมเป็นหญิงชราข้างบ้าน สามีเสียไปสิบกว่าปีแล้ว ป้าเลื่อมอยู่กับลูกหลานหลายคน ดิฉันรู้จักแกตั้งแต่ยังเด็กจนสาว

บ้านยายของฉันเป็นบ้านสวน มีคลองทอดผ่านหลังบ้าน สองฝั่งคลองก็ไม่มีบ้านคนมากนัก ตกค่ำพวกเราก็มีวิถีชีวิตแบบชนบท

เรื่องที่จะนำมาเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงที่ข้าพเจ้าได้ประสบพบเห็นมาด้วยตนเอง ได้เกิดขึ้นเมื่อช่วงปลายเดือนมีนาคม ปี พ.ศ. 2546 ที่ผ่านมา

ดึกสะงัดของคืนหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังขี่มอเตอร์ไซค์คู่ชีพผ่านความมืด แสงไฟหน้ารถตัดผ่านความมืดสนิทเป็นทางยาว สองข้างทางเงียบสงบ