ประสบการณ์ขนหัวลุก

สมัยเด็กผมอยู่บ้านหนองคู อำเภออุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเคยเรียกกันว่าจังหวัดขุขันธ์ อันเป็นจังหวัดชายแดนติดกับกัมพูชา คำว่า “หมอเขมร” ก็เกิดขึ้นที่นี่แหละครับ

เรื่องนี้เป็นเรื่องตั้งเเต่ฉันเรียนอยู่มหาลัยค่ะ เกิดขึ้นมาสัก 6-7 ปีที่เเล้ว ที่ฉันได้ไปขึ้นไปเรียนที่มหาลัยเเห่งหนึ่งในภาคเหนือ ส่วนใหญ่แล้วมหาลัยแห่งนี้จะให้นักเรียนปีหนึ่งนั้นอยู่ในห้องพักภาย

เรื่องราวและเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นเกิดขึ้นที่จังหวัดบึงกาฬเมื่อ 40 กว่าปีที่แล้ว ซึ่งในสมัยนั้นยังเป็นจังหวัดหนองคายอยู่ อำเภอแห่งนี้อยู่ห่างจากอำเภอเมืองบึงกาฬ ในสมัยนั้นเป็นอำเภอบึงกาฬ

สวัสดีครับ หลังจากไม่ได้เล่าเรื่องแบบนี้ไปนานหลายเดือน วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับหมู่บ้านผมเองที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี จริงๆคือบ้านของลุงแท้ๆของผมเลย

ตั้งแต่เนื้อหมูราคากิโลกรัมละ 170 บาท ป้าแป๊ดก็เริ่มไม่ค่อยอยากทำอาหารชนิดที่ต้องใช้เนื้อหมูเป็นเครื่องปรุง แม้ป้าแกจะขาย จานละ 35 บาทก็ตาม หลังจากเนื้อหมูขยับเป็นกิโลกรัมละ 200 บาท

เรื่องก็คือ เพื่อนสนิทของเรา เขาได้จมน้ำตายพร้อมกันสองคน วันนั้นเราก็เกือบจะไปเล่นน้ำด้วย แต่บังเอิญว่าวันนั้นต้องขนของย้ายบ้านช่วยแม่ พอประมาณหกโมงเย็น เพื่อนเราก็โทรมาหา

นรีเป็นคนที่กลัวผีที่สุด และจะเจอผีบ่อยที่สุดด้วย แต่พวกเรามักจะหัวเราะขำเธอมากกว่าจะเชื่อสิ่งที่เธอเล่า นั่นก็เพราะเราเห็นเธอเป็นคนขี้ตื่นขี้กลัวไปเองค่ะ

เหตุการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนี้ มันเกิดขึ้นราวปี 2502 ขณะนั้นผมเองยังเป็นเด็กอย่่ แต่ก็ได้รับรู้ถึงเรื่องราวแห่งความอาฆาตแค้นและแรงแห่งความพยาบาทครั้งนั้นดี

พรานป่าวัยกลางคนชื่อพะสะอู มีเมียชื่อจำปา เป็นลูกสาวพรานจวนซึ่งเป็นเกลอกัน พรานจวนโดนเสือขบเอาสาหัส พะสะอูช่วยดูแลช่วยเหลือเต็มกำลัง แต่เพื่อนเห็นวันตายใกล้เข้ามา