กระทู้ผีพันทิป: สิ่งที่ตามมาหลังการทำแท้ง!
เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ของคนที่เรารู้จัก เพราะทำงานอยู่ด้วยกัน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อหกปีที่แล้ว แนน เป็นสาวสวยหน้าตาดีแถมโสด มักจะมีผู้ชายเข้ามารุมล้อมตอมไต่อยู่เสมอ เรียกได้ว่ามีคนมาจีบแนนตลอดไม่ขาดสาย เราไม่ค่อยสนิทกับแนนนะคะ แต่มีคุยกันบ้างในเวลางาน แนนสนิทกับ พี่จ๋า ซึ่งพี่จ๋าก็คือรุ่นพี่ที่เราสนิทมากอยู่แล้ว เลยทำให้ได้มาเจอกับแนน
เราจะเล่าในส่วนของแนนก่อนนะคะ
พอแนนทำงานไปได้สักระยะ แนนก็ได้คบกับผู้ชายคนหนึ้งชื่อ เอก ซึ่งทำงานอยู่ที่เดียวกันแต่คนละแผนก เอกกับแนนเริ่มคบกัน จนไปอยู่ด้วยกัน แต่สุดท้ายก็ไปกันไม่รอด เพราะแนนจับได้ว่าเอกมีครอบครัวอยู่แล้วแต่อยู่ที่ต่างจังหวัด แนนจึงขอแยกทางกับเอก
…แต่แนนไม่รู้เลยว่าตนนั้นได้ท้องกับเอก
ก่อนหน้าจะเลิกกัน พอผ่านเดือนหนึ่งประจำเดือนไม่มา แนนจึงไปตรวจแล้วก็พบว่าเธอท้องจริงๆ พอแนนไปคุยกับเอกเรื่องท้อง เอกก็พูดเหมือนไม่รับผิดชอบหาว่าแนนไปนอนกับใครมาหรือเปล่า แนนเสียใจมากและคิดว่าถึงเก็บไว้ผู้ชายก็ไม่คิดจะรับผิดชอบอยู่ดี
จนมาวันหนึ่ง แนนเดินเข้ามาปรึกษาปัญหาชีวิตกับพี่จ๋า ซึ่งตอนนั้นเรากับพี่จ๋ากำลังพักทานมื้อเที่ยงกันอยู่
แนน: พี่จ๋า…มีอะไรจะคุยด้วยหน่อย
พี่จ๋า: ว่าไงแนน พูดมาเลย
แนน: แนนท้องกับเอก ทำยังไงดี แนนเลิกกับมันไปแล้วด้วย!
แนนพูดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ตอนนั้นเราก็นั่งฟังอยู่ด้วยกันข้างๆ พี่จ๋า
พี่จ๋า: ยังไงมันก็ต้องรับผิดชอบ เดี๋ยวพี่ไปคุยเอง
แนน: แนนคุยแล้ว เขาไม่เชื่อว่าแนนท้องกับเขา
พี่จ๋า: แล้วแกจะทำยังไงล่ะ
แนน: มันก็มีอยู่ทางเดียวแหละพี่ ต้องเอาออก!
ตอนนั้นเราก็อึ้งกับคำตอบของแนน เราเลยเผลอพูดออกไปว่า อย่าทำเลยมันบาป แนนก็มองหน้ากับพี่จ๋าเหมือนครุ่นคิดว่าจะทำดีไหม พอหลังจากอาทิตย์หนึ่งผ่านไป เราก็สังเกตว่าพี่จ๋ากับแนนไม่มาทำงาน ก็คิดว่าอาจจะลาหยุดธุระ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหยุดพร้อมกัน
หลังจากหายไปสองถึงสามวัน ทั้งสองก็โผล่มาทำงานตามปกติ แนนมีท่าทางซูบโทรมเหมือนคนไม่ได้นอน ขอบตาดำคล้ำ ส่วนพี่จ๋าก็มีท่าทางคอยหลบตาเราตลอด เหมือนรู้อะไรกันแค่สองคนกับแนนแต่ไม่พูดไม่จา ทักทายเหมือนปกติแต่จะไม่พูดมากเหมือนทุกครั้ง
เราสังเกตว่าแนนทำหน้าเครียดตลอดเวลา เลยเข้าไปถามว่ามีอะไรให้ช่วยไหม แนนก็ส่ายหัว พอถึงช่วงพักเที่ยง เราก็ชวนพี่จ๋ากับแนนไปกินข้าวด้วยกันตามปกติ แต่แนนไม่มาด้วยบอกขออยู่คนเดียวสักพัก พอนั่งๆ กินข้าวกันอยู่ เราก็ถามพี่จ๋าว่า
“หายไปไหนมาตั้งสามวัน ไปเที่ยวกันเหรอ ไปไหนก็ไม่บอกกันบ้างเลย แถมยังมาหยุดพร้อมกันอีก”
พี่จ๋าก็นิ่งๆ ไปสักพัก นางก็พูดเบาๆ ขึ้นมาว่า “อย่าไปบอกใครนะ พี่พาไอ้แนนไปเอาเด็กออกมา…” เราก็แบบห๊าาาา! ทำไมทำงี้อะ มันบาปมากเลยนะเว้ยฆ่าคนอะ พี่จ๋าก็พูด “จะให้ทำไง ไอ้แนนมันขอร้องพี่ มันร้องไห้จะเป็นจะตาย อีกอย่างมันไม่เหลือใครแล้ว ถ้ามันเลี้ยงลูกใครจะเลี้ยงมัน ญาติพี่น้องมันก็ไม่มี”
ตอนนั้นเราพูดไม่ออก แต่ก็ไม่รู้จะต้องพูดอะไรเหมือนกัน เพราะไม่ใช่เรื่องของเรา
ทีนี้เราจะเล่าในส่วนของพี่จ๋า
พี่จ๋าแกก็เล่าให้ฟังว่า ในวันนั้นที่แนนบอกว่าท้องกับเอก พอเลิกงานแนนก็มาคร่ำครวญ ขอให้พี่จ๋าลาหยุดเพื่อพาไปหาที่ทำแท้ง ตอนแรกพี่จ๋าไม่อยากยุ่ง กลัวเหมือนกันแต่มันก็จำใจ เพราะถือว่าแนนเป็นน้องที่สนิทมากเหมือนกัน พอเช้ามาอีกวันที่หยุดงานไป แกได้โทรหารุ่นพี่คนหนึ่งที่รู้จักยาที่ทำแท้ง
บอกก่อนว่าฟังพี่จ๋าเล่าไปก็สะอิดสะเอียนไป เพราะนี่คือการทำแท้งด้วยตัวของแนนเอง ไม่ได้มีการไปทำที่คลินิกแต่อย่างใด!
พี่จ๋าแกก็โทรหาคนชื่อ กุ้ง เป็นแม่ค้าขายส้มตำด้วยจ้า ก็โทรปรึกษากัน คนชื่อกุ้งบอกว่ายานี้ต้องไปเอาจากราชบุรี ขอค่ารถสี่พันบาท มันคือยาสอดแบบเม็ดที่รุนแรงมาก หลังจากนั้นแนนก็ตกลงโอนเงินให้พี่กุ้งที่เป็นแม่ค้าส้มตำ ตกเย็นพี่กุ้งก็วิ่งรถไปกับสามีเพื่อไปเอายานี้มาให้ พี่กุ้งบอกถ้าไม่สนิทกับพี่จ๋าบอกเลยไม่ไปเอาให้!
พอเช้ามาอีกวัน พี่จ๋าก็พาแนนไปเอายากับพี่กุ้งแล้วบอกวิธีสอดยา โดยเราจะเล่าจากคำที่พี่กุ้งเป็นคนพูดกับแนนและพี่จ๋านะคะ ซึ่งพี่จ๋าก็เล่าให้เราฟังอีกทีนี่แหละ
…สอดยาเม็ดแรกก่อน จะมีอาการอ้วกออกมามาก จะเริ่มปวดท้อง พอหนึ่งชั่วโมงผ่านไปให้สอดยาเม็ดที่สอง สอดลึกๆ ให้ถึงมดลูก ถ้ามีอาการปวดท้องมากก็ต้องทนห้ามลุก เพราะจะตกเลือดอาจเสียชีวิตได้
เราฟังคำนี้คือขนลุก เหมือนคนชื่อพี่กุ้งเคยทำมาก่อน! พี่จ๋าก็เล่าต่อว่า แกอยู่เป็นเพื่อนแนน พอแนนสอดยาเข้าไปทางช่องคลอดก็ปล่อยให้แนนนอนรอ จนแนนเริ่มมีอาการสะอิดสะเอียนเหมือนจะอ้วก กินได้แต่น้ำกับเหล้าขาวผสมยาทัมใจที่ช่วยเร่งให้ขับออกมา
พอผ่านไปได้ชั่วโมงนิดๆ แนนก็สอดยาเม็ดที่สอง ยาเม็ดที่สองจะข้นมากและรุนแรงมาก พี่จ๋าบอกว่าแนนร้องเหมือนคนจะคลอดลูก เจ็บปวดทุรนทุราย จนในที่สุดก็ปาเข้าไปสี่ชั่วโมง เลือดก็ออกมาเป็นลิ่มก้อนดำๆ ที่เหมือนกำลังสร้างเนื้อเยื่อเด็ก
พี่จ๋าเล่าว่าแนนร้องไห้ไม่หยุด พี่จ๋าก็คอยดูแลแนนอยู่ข้างๆ คอยพูดจาปลอบประโลม คอยเช็ดตัว เอาข้าวเอาน้ำมาป้อนให้แนนกิน หลังจากทำแท้งเสร็จ แนนก็เล่าให้พี่จ๋าฟังว่า
“พี่จ๋ารู้ไหม ก่อนที่หนูจะรู้ว่าหนูท้อง หนูฝันเห็นลุงใส่ชุดเหมือนพวกพราหมณ์ นุ่งขาวทั้งตัว ถือไม้เท้า เดินเข้ามาหาหนูเอาทองมาใส่ให้ที่ข้อมือด้วย หลังจากนั้นหนูเลยรู้ว่าหนูท้อง”
พี่จ๋าก็ไม่พูดอะไร ได้แต่บอกว่ามันผ่านไปแล้ว ต่อไปนี้จะคบใครอย่าปล่อยตัวอีก ไม่งั้นก็จะเป็นแบบนี้
พอผ่านไปสามวัน ทั้งสองถึงมาทำงานได้ตามปกติ โดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สิ่งที่ตามมาหลังจากการทำแท้งมันไม่ได้จบเพียงเท่านี้น่ะสิ เพราะขนาดเราไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง เป็นแค่คนที่รับรู้เรื่องราวทั้งหมดยังพลอยโดนไปด้วย!
ผ่านไปได้สักประมาณสองอาทิตย์หลังจากที่แนนทำแท้ง มีอยู่คืนหนึ่งที่เราเหนื่อยล้ามากจากการทำงาน เราอาบน้ำและหลับยาว เราฝันค่ะ ฝันที่ไม่เหมือนความฝันเพราะมันดูจริงไปหมด เราฝันเห็นเด็กผู้หญิงตัวดำๆ ร้องไห้ว่า หิวนม หิวนม ร้องดังอ้อแอ้ ในฝันเราก็สงสารเขานะคะ แต่ไม่ได้คิดหรอกว่าเด็กที่ฝันถึงจะเป็นลูกของแนน เพราะไม่เคยฝันอะไรแบบนี้
พอตอนเช้าเราไปทำงาน ก็เล่าให้พี่จ๋าฟังว่าฝันแบบนี้นะ ยังงี้นะ พี่จ๋าแกก็ตกใจ
“จริงดิ แกฝันเห็นเด็กเหรอ!”
เราก็แบบ อื้ม..ทำไมเหรอ?
พี่จ๋าก็พูดขึ้นมาว่า “วันก่อนพี่ฝันเห็นผู้ชายแก่ใส่ชุดขาวทั้งชุด ทำหน้าทำตาโกรธใส่พี่ แล้วบอกว่ากูจะเอามึงให้ตาย” พี่จ๋าก็ทำท่าขนลุก แกก็พูดเรื่องที่แนนเล่าให้ฟังถึงชายใส่ชุดพราหมณ์ ที่เอาทองข้อมือใส่ให้แนนในฝัน
“แล้วทำไมลูกแนนถึงได้มาเข้าฝันหนูด้วยนะ”
พี่จ๋าก็อ้ำอึ้ง แล้วแกก็พูดขึ้นมาว่า “เนี่ยรู้ไหม พี่กุ้งเขาเลิกกับแฟนเขาแล้ว คนที่เป็นคนไปเอายาทำแท้งให้แนนน่ะ จากตอนแรกที่ขายของดีเป็นเทน้ำเทท่า ตอนนี้ร้านปิดกิจการไปเลย ผัวก็ทิ้งไปอยู่กับคนอื่น แกว่ามันจะเกี่ยวกับเรื่องทำแท้งมั้ยวะ”
พี่จ๋าถามเรามาแบบนี้ เราเองก็ตอบไม่ถูก แต่ก็เคยได้ยินว่าคนที่เกี่ยวข้องกับการทำแท้งทุกคนจะต้องประสบกับปัญหาในชีวิต ติดขัดไปทุกอย่าง พอได้ยินเรื่องพี่กุ้งทำให้เราเชื่อไปอีกว่า เวรกรรมมีจริง!
เรื่องนี้ก็ผ่านมาจนเดือนที่สอง มีอยู่วันหนึ่งซึ่งตรงกับวันเกิดพี่จ๋า มีการจัดงานวันเกิดกันที่บ้านพี่จ๋าเอง โดยมีเรา มีแนน แล้วก็แก๊งเพื่อนๆ ของพี่จ๋ามาในงานวันเกิดด้วย ในคืนนั้นก็ได้มีการเป่าเค้กกัน
เรื่องมันก็เกิดขึ้นหลังจากเป่าเค้กเสร็จ มีพี่คนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนพี่จ๋าชื่อ พี่มด แกมีแม่เป็นร่างทรง แต่ตัวพี่มดเองไม่ได้เป็นร่างทรงนะคะ แต่พอมีเซ้นส์อยู่ พี่มดแกเดินขึ้นไปบนบ้านพี่จ๋า (ลืมบอกไปตั้งแต่ต้นเรื่องค่ะว่าแนนเนี่ยได้ทำแท้งที่บ้านพี่จ๋านะคะ ทำบนชั้นสองของบ้าน) พอพี่มดแกเดินขึ้นไปแกก็เดินลงมาในวงงานวันเกิด ก็เห็นมีเค้กชิ้นนึงพอดี แกเลยถามพี่จ๋าว่า
พี่มด: จ๋า..ชิ้นนี้ไม่มีเจ้าของใช่มั้ย กูขอนะ
พี่จ๋า: เอาไปเถอะ เหลือชิ้นนึงพอดี
พี่มดก็กระซิบบอกข้างหูพี่จ๋าว่า “กูจะเอาไปให้เด็กที่อยู่ข้างบน เขาหิว…”
พี่จ๋าหันขวับเลย ตกใจที่พี่มดพูดเหมือนรู้ เพราะมีแค่เราที่รู้เรื่องแนน ตอนนั้นเราก็นั่งอยู่ในวงวันเกิด เห็นพี่มดเอาเค้กใส่จาน ปักธูป แล้วเอาขึ้นไปวางไว้หน้าห้อง ซึ่งเป็นจุดที่พี่มดบอกว่าเห็นวิญญาณเด็ก และเป็นห้องที่ซึ่งแนนได้ทำแท้งเมื่อเดือนก่อน
เราถึงกับขนลุกแล้วหันมองไปทางแนน แต่แนนดูเหมือนจะยังสนุกอยู่กับการกินการร้องคาราโอเกะมากกว่า ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าพวกเรากำลังเจอกับอะไร
อ่านต่อ – ตามมาหลังทำแท้ง ตอนที่ ๒ (จบ)